میراث طبیعی- فرهنگی و توسعه پایدار (نمونه موردی: شهر ماسوله)

هدف اصلی از انجام این پژوهش، پی بردن به وضعیت، چگونگی و ارتباط میان میراث طبیعی- فرهنگی و توسعه پایدار است که به صورت موردی درماسوله به انجام رسیده است. در روند کار با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی؛ سبک معماری، آداب و رسوم خاص، نوع خوراک و پوشاک و صنایع دستی به عنوان بخش مهمی از ابعاد میراث طبیعی- فرهنگی شهر ماسوله شناخته و معرفی شده است. با بررسی مولفه های توسعه پایدار در منطقه، شاهد ناپایداری هایی در ابعاد اجتماعی- فرهنگی، اقتصادی و زیست محیطی هستیم. ناپایداری هایی از قبیل اشتغال ناپایدار و فصلی، عدم مشارکت مردم در امر توسعه، تعارض میان منافع فردی و جمعی، عدم آموزش صحیح در مسیر توسعه، تخریب محیط زیست و میراث فرهنگی، تضعیف ارزش های فرهنگی منطقه، بی توجهی به دانش بومی و ... که مهاجرت اهالی و به خصوص جوانان را باعث شده اند. باتوجه به محدودیت های منابع طبیعی؛ گردشگری می تواند به عنوان مهم ترین منبع اشتغال زایی نقش بسیار موثری در پایداری اقتصادی منطقه داشته باشد. از آنجاکه امروزه در ماسوله گردشگری وابسته به میراث طبیعی- فرهنگی، تنها منبع درآمد و دلیل ماندگاری اهالی باقی مانده در شهر است، اهمیت این میراث بیش از پیش نمایان می شود. لذا، تأکید بر میراث طبیعی- فرهنگی در ایجاد ثبات فرهنگی- اجتماعی، هویت بخشی جامعه و توسعه درونزا از مهم ترین راهکارهاست. در نتیجه حفاظت، گسترش و بسط این میراث از مهم ترین اقدامات جهت رفع ناپایداری ها و دستیابی به توسعه پایدار در ماسوله تلقی می گردد.